Αυτό είναι μάλλον κάτι διαφορετικό γιατί δεν έχει να κάνει με τα κουνελάκια μας....
Πριν λίγο καιρό έφυγε από τη ζωή ένα από τα 3 σκυλάκια που ζούσαν μαζί μας, το μεγαλύτερο αγόρι μας ο Λέων. Αυτό το τετράποδο ήταν ουσιαστικά ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής μου, το αγαπημένο μου. Μάλιστα, ο Λέων είναι πίσω από σχεδόν κάθε φωτογραφία με τα κουνελάκια που υπάρχουν σε αυτό το blog, ακόμα και αν δεν φαίνεται. Ήταν πάντα δίπλα μου. Το καλοκαίρι που πέρασε το αγόρι μου έκλεισε τα 10 του χρόνια και φαινόταν να πηγαίνουν όλα καλά. Οι προληπτικές εξετάσεις του μερικούς μήνες πριν δεν έδειχναν να είναι ανησυχητικές. Κάτι άρχισε να μην πηγαίνει τόσο καλά και για να μην μακρηγορώ το μωρό μου είχε κάποια κακοήθεια. Ήλπιζα έστω ότι θα κερδίζαμε περισσότερο χρόνο, ίσως 1-2 χρόνια ακόμα, όμως αυτό δεν ήταν δυνατό. Όπως και να 'χει στάθηκα πολύ τυχερή που γνώρισα και είχα ως παιδί μου αυτό το συγκεκριμένο γούνινο πλάσμα, κάτι που ίσως να μην είχα κάνει χωρίς μια μικρή παρότρυνση. Μου έχει αφήσει ένα σωρό από υπέροχες αναμνήσεις, όπως το ότι όταν ξυπνούσε τα τελευταία χρόνια άρπαζε κατευθείαν το πρώτο παιχνίδι που έβλεπε για να με πείσει να παίξουμε!
Παρακαλώ απολαύστε κάποιες από τις αγαπημένες μου φωτογραφίες με το μωρό μου. Έχω τόσες πολλές που έχω χάσει τον λογαριασμό, μα εδώ είναι μόνο ένα μικρό δείγμα από αυτές:
Ο Λέων ποζάρει στην παραλία.
Είχαμε ξεχάσει να πάρουμε παιχνίδια μαζί μας και έτσι έπρεπε να αυτοσχεδιάσουμε με ένα ξυλάκι.
Στο σπίτι και στην αυλή πάντα παρέα με ένα ή περισσότερα παιχνίδια! Τα παιχνίδια του τα λάτρευε και προσπαθούσε να μην τα χαλάει....συνήθως....
Εντάξει, υποθέτω πως αυτή η μπάλα δείχνει καλύτερη έτσι τρίγωνη!
Ύπνος συντροφιά με τα παιχνίδια φυσικά!
Χουζούρι με καλή παρέα!
Κλείνω με μια εικόνα όπου τα 3 σκυλάκια (ο Leon στα αριστερά, η Nala δίπλα και πίσω η Lottie) και ο γατούλης μας (ο Montest τέρμα δεξιά, ένα από τα νεότερα μέλη μας, μικρούλης ακόμα εδώ), με περιμένουν στη βεράντα.
In Memory Of My Little Pumpkin,
My Best Friend, My Love & My Baby.